Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Για να μην ξεχνάμε πιο είναι το «καλό» μας...

...έχουμε άλλους να μας το θυμίζουν.

Για το «καλό» μας δεν μας λένε όλοι ότι πρέπει να αποδεχτούμε τον όρο «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων;
Δεν μας λένε ότι είναι η ενδεδειγμένη και αναπόφευκτη κίνηση που πρέπει να κάνουμε, να αποδεχτούμε , και ουσιαστικά έτσι μετά από αυτό θα μπορούμε ξέγνοιαστα να συνεχίσουμε την «παραγωγική» ζωή μας. Να αναπτύξουμε σε κλίμα ειρήνης και συνεργασίας περισσότερο τις οικονομικές μας σχέσεις με τη γείτονα χώρα.
Αυτά δε μας λένε; και ότι ήδη έπρεπε να το είχαμε πράξη.
Ενώ σε διαφορετική περίπτωση , που δεν δεχτούμε, και απαιτήσουμε την μη αναφορά του όρου «Μακεδονία» στη νέα ονομασία,
απομονώμαστε από την διεθνή κοινότητα, και δυσαρεστούμε τους Αμερικανούς.
Αυτά δε μας λένε; Γιατί να μπούμε σε περιπέτειες μας λένε.
Υποβαθμίζοντας και παραλείποντας τελείως να πουν, ότι το όνομα είναι η «κάλυψη» και η νομιμοποίηση των μελλοντικών διεκδικήσεων, γιατί θα υπάρξουν και αυτές.

Εε αφού μας το λένε όλοι, πολιτικοί, τηλεοπτικά κανάλια, αναλυτές δημοσιογράφοι, εφημερίδες, ίσως κάτι ξέρουν. Ισως και να είναι έτσι μπορεί να σκεφτεί ο πολίτης, μπερδεμένος από την παραπληροφόρηση και την καθημερινή προπαγάνδα που δέχεται. Τις περισσότερες φορές χωρίς να το καταλαβαίνει, ειναι κατι όπως τον αέρα που αναπνέει.

Επειδή όμως δεν πρέπει να λησμονούμε την ιστορία. ούτε να ξεχνάμε , διαβάστε τι λέγανε τα ιδία συγκροτήματα, οι ίδιες φυλλάδες τους, πριν από 67 χρόνια, τι άλλο γινόταν τότε για το «καλό» μας , με ποιους συμμάχησαν και τι σκοπιμότητες εξυπηρέτησαν. Είναι εκπληκτικό πως τα ιδία μέσα αγωνίζονται και σήμερα με τον ίδιο τρόπο για το «καλό» μας.
Διαβάστε την επιχειρηματολογία, εκπληκτικό, είναι η ίδια και τότε όπως και τώρα!!!

Το «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ» του Λαμπράκη έγραφε στο κύριο θέμα του στις 29/4/1941:
«Εντός
εικοσιτετραώρων η κατάληψις της χώρας μας θα έχει συμπληρωθή. Ετσι η Ελλάς βγαίνει από τον πόλεμο - και βγαίνει οριστικώς από τον πόλεμον, καθ' ον τρόπον εβγήκαν όλαι σχεδόν αι χώραι της ηπειρωτικής Ευρώπης. Δεν είνε μόνη η Ελλάς που ευρίσκεται εις αυτήν τη θέσιν. Από της Νορβηγίας μέχρι του Ταινάρου και από των Πυρηναίων μέχρι των παρυφών της Ουκρανίας υπάρχει δι' όλους τους λαούς της Ευρώπης απόλυτος ταυτότης εις τας πολιτικάς και άλλας συνθήκας της υπάρξεώς των. Αυτό δεν το λέγομεν προς παρηγορίαν μας. Τα λέγομεν διά να τονίσωμεν τη βασικήν κατά τη γνώμην μας αλήθειαν που δεν πρέπει ποτέ να φεύγη από τα μάτια μας, ότι δηλαδή τα ελληνικά προβλήματα που εδημιουργήθησαν από της 27ης Απριλίου δεν ημπορούν να αντιμετωπισθούν παρά εις το πλαίσιο της Νέας Ευρωπαϊκής πραγματικότητος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εφεξής αποτελούμεν μέρος ενός εκτεταμένου ηπειρωτικού συνόλου του οποίου όλα τα τμήματα θα έχουν αναποφεύκτως κοινότητα κατευθύνσεων και προπαντός κοινότητα συμφερόντων, οικονομικών και άλλων. Αυτή η ηπειρωτική σύλληψις της υποστάσεώς μας πρέπει να αποτελέση το πλαίσιον μέσα εις το οποίον θα κινηθούμε. Η τύχη μας είναι εφεξής αρρήκτως συνδεδεμένη προς την τύχη της γηραιάς Ηπείρου της οποίας αποτελούμεν τη νοτιοανατολικήν εσχατιάν».


Στο ίδιο μήκος κύματος, η «
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της ίδιας μέρας έγραφε:
«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με
σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είτε εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δεν είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν - περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία - εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».

Στην ίδια κατεύθυνση κινούνταν και η «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» στο φύλλο της 28/4/1941, ενώ δύο μέρες αργότερα ανακοίνωνε: «ΑΠΟ ΑΥΡΙΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΙΝ ΧΙΛΙΕΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΔΙΑ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΘΗΤΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΑΣ ΣΑΣ ΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ».

Ο λαός όμως τότε, στις 22 Ιουλίου του 43, που αντιλαμβανόταν εν μέσω Γερμανικής κατοχής , αλλιώς το «καλό» του, κατέβηκε και διαδήλωσε εναντία στην παραχώρηση της Μακεδονίας στους Βουλγάρους. Και εναντία σε όλους αυτούς που μέσα από τις εφημερίδες τους δήλωναν υποταγή και υποτέλεια.
Η φωτογραφία είναι από αυτή την διαδήλωση,

Αύριο για το «καλό» μας θα γίνουν και άλλα, να είστε σίγουροι.
Στο μυαλό μας έρχεται μια άλλη άσχετη εικόνα, που όμως είναι τόσο σχετική όταν οι άλλοι κάνουν πράγματα για το «καλό» μας.
Είναι αυτό που λέει ένας ασυνείδητος γιατρός για έναν άρρωστο που δεν του παρείχε τη φροντίδα που έπρεπε,
λογω μη καταβολής "φακέλου, και στο τέλος όταν αυτός πεθαίνει, ο γιατρός λέει, ότι αυτό έγινε για το καλό του, χρησιμοποιώντας μια πολύ χαρακτηριστική λέξη, «ησύχασε».

http://mediaspotgr.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: