Η εφ. «Ελευθεροτυπία», ξεκίνησε μια μεγάλη έρευνα με θέμα τα βιβλία του δημοτικού σχολείου. Ο τίτλος της έρευνας είναι χαρακτηριστικός: «άστοχες καινοτομίες και ασκήσεις ταλαιπωρίας». Κάθε μέρα η εφημερίδα «ξεπουπουλιάζει» και από ένα γνωστικό αντικείμενο. Από τον Σεπτέμβριο του 2007, όταν αποσύρθηκε προς ανακύκλωσιν το αθλιούργημα της Ρεπούση, είχα επισημάνει, με πλειάδα άρθρων, τις εγκληματικές και σκόπιμες κενοτομίες (με έψιλον η λέξη) των βιβλίων της γλώσσας. Και επέμενα στη γλώσσα, γιατί, όπως έχω γράψει επανειλημμένως, το αναγνωστικό (καθώς και ο δάσκαλος), αποτελούν για τον μικρό μαθητή ενσάρκωση της κοινωνίας στην οποία το σχολείο τον οδηγεί.
Διδάσκω συνεχώς σχεδόν δύο δεκαετίες. Τα δυο τελευταία χρόνια που έπιασα στα χέρια μου αυτά τα βιβλία, τελειώνω το δίωρο γλωσσικό μάθημα και νιώθω αυτά τα άρρωστα αισθήματα της αποτυχίας και της ντροπής. Έχουμε μπροστά μας ένα πέλαγος με μαργαριτάρια που λέγεται ελληνική λογοτεχνία, γλώσσα, παράδοση, ιστορία και εμείς ανακατεύουμε λασπόνερα του τύπου «νανούρισμα για χταπόδια», λερωνόμαστε και λερώνουμε και τις ψυχές των μαθητών μας. Αντιστέκομαι στο κακό, διδάσκοντας κείμενα μεγάλων Ελλήνων λογοτεχνών από «εξωσχολικά» βέβαια βιβλία και εξηγώντας στους μαθητές τα γραμματικοσυντακτικά φαινόμενα με τον παραδοσιακό τρόπο. Αυτό όμως δεν με παρηγορεί.
Τα βιβλία πρέπει να αλλαχθούν. Όπως τα επικίνδυνα φάρμακα αποσύρονται από την κυκλοφορία, έτσι πρέπει να γίνει και μ’ αυτά τα περιοδικά ποικίλης ύλης όπως τα ονομάζω. Η έρευνα της εφημερίδας περιορίζεται όμως μόνο στον εντοπισμό των λαθών ή παροραμάτων, δεν ερμηνεύει τον αθέατο στόχο της συγγραφής τους. Τα βιβλία αυτά, αν παραμείνουν, θα καταστρέψουν ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε ως λαός. Την ιστορία, την γλώσσα, την πίστη, τις ρίζες μας εν τέλει. Οφείλουμε -γονείς και εκπαιδευτικοί- να αντιδράσουμε και η αντίδρασή μας πρέπει να είναι καθολική και δείγμα γραφής για όλους τους μελλοντικούς παραχαράκτες και πολυπολιτισμικούς τσαρλατάνους, τους δήθεν προοδευτικούς. Ένα πρώτο βήμα είχαμε κάνει πέρυσι 100 δάσκαλοι, οι οποίοι στείλαμε μια επιστολή στον τότε υπουργό Παιδείας. Μας απάντησε μέσω του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Οι… ινστι-τούτοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, τα βλέπουν όλα ρόδινα. Ήδη έχουν εκδώσει «βοήθημα» 70 σελίδων με τα βλακώδη λάθη των βιβλίων τους. Δημοσιεύω και πάλι την επιστολή, η οποία περιγράφει το «άηθες ήθος» των νέων βιβλίων.
«Αξιότιμε κύριε υπουργέ! Με τη συμπλήρωση δύο χρόνων διδασκαλίας των νέων βιβλίων του δημοτικού σχολείου, σας αποστέλλουμε την παρούσα επιστολή, με πόνο ψυχής, με αγωνία και με φόβο για το μέλλον των παιδιών μας. Πιστεύουμε ότι το μάθημα της «Γλώσσας» είναι το σημαντικότερο, δίχως να υποτιμούμε κανένα άλλο μάθημα, διότι διδάσκεται περισσότερες ώρες και πάντα πρωινές, όπου η διάθεση και η αφομοιωτική ικανότητα των μαθητών είναι οι προσφορότερες. Με τα νέα βιβλία διαπιστώνουμε ότι χαράσσεται μια νέα άποψη για το μορφωτικό αγαθό και για την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας. Μέχρι τώρα το μάθημα της «Γλώσσας» ήταν αυτό που ανακεφαλαίωνε όλα τα άλλα μαθήματα και τα ενοποιούσε, καθώς στην ύλη του υπήρχαν κείμενα από την Ιστορία, τα Θρησκευτικά, την Γεωγραφία, τη Φυσική, τη Λαογραφία, κείμενα αναφοράς στον πολιτισμό, στη λαϊκή σοφία, παροιμίες, γνωμικά και άλλα. Αλήθεια, γιατί με τα νέα βιβλία όλα αυτά υποχώρησαν; Γιατί δεν πρέπει τα παιδιά μας να τρέφονται με τον πλούτο του πολιτισμού μας και της παραδόσεώς μας; Γιατί δεν πρέπει να προβάλλονται πρόσωπα-πρότυπα; Γιατί δεν πρέπει να μαθαίνουν ότι ήρωας είναι αυτός που υπερβαίνει τον εαυτό του και προσφέρεται στην κοινότητα την οποία ανήκει;
Γιατί δεν πρέπει οι μαθητές μας να διαλέγονται με τις μεγάλες μορφές της πεζογραφίας μας και της ποιήσεώς μας και αντ΄ αυτού να διδάσκονται τη γλώσσα τους από πενιχρά κείμενα εφημερίδων και περιοδικών; Γιατί δεν πρέπει να ξεδιψάνε με το δημοτικό μας τραγούδι, τη λαϊκή μας σοφία ή με τους μύθους του Αισώπου; Αλήθεια γιατί; Γιατί πρέπει να τρέφονται με συνταγές μαγειρικής: «μακαρόνια με κιμά» και «φασολάκια λαδερά»;
Πώς θα εμπνεύσει ο δάσκαλος τούς μαθητές του, όταν έχει να διδάξει για μάθημα «οδηγίες χρήσεως καφετιέρας» και «μικρές αγγελίες αγοραπωλησίας ακινήτων και σκαφών αναψυχής»; Πώς θα αρματώσει τους μαθητές του για να αντιμετωπίσουν αύριο γενναία τη ζωή και τις δυσκολίες της, όταν πρότυπα γενναιότητας είναι η γάτα που σβήνει πυρκαγιές και το παιδί που αναγκάζεται από τους γονείς του να πάει μόνο του στην κατασκήνωση, για να πάνε και αυτοί μόνοι τους διακοπές; Κύριε Υπουργέ, με πόνο ψυχής και αγωνία περισσή για το μέλλον των παιδιών μας και του τόπου μας, σας παρακαλούμε να ξεφυλλίσετε τα βιβλία των παιδιών σας, για να διαπιστώσετε ο ίδιος, με τι μορφώνονται τα παιδιά του ελληνικού λαού, με ποιες αξίες, με ποια πρότυπα.
Αναζητήστε, κύριε υπουργέ, ένα κείμενο που να προβάλλει μια αξία, όπως τη δικαιοσύνη, την τιμιότητα, το φιλότιμο, την εργατικότητα, την αλληλεγγύη, τον αλληλοσεβασμό. Αναζητήστε ένα κείμενο που να φιλοσοφεί σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο, με τις δυσκολίες και την υπέρβασή τους. Και τέλος αναζητήστε ένα κείμενο, το οποίο να καλλιεργεί στα παιδιά μας την ελπίδα, την μεγίστη πασών των αρετών.Τι ανθρώπους θέλουμε να προετοιμάσουμε με αυτά τα βιβλία; Τι πολίτες θέλουμε να παραδώσουμε στην πολιτεία μας; Απογυμνωμένους από αρετή, από ήθος, από γνώση της αλήθειας; Θέλουμε τέτοιους ανθρώπους; Ας ετοιμαστούμε τότε να τρυγήσουμε τους καρπούς της αγωγής μας. Ας ετοιμαστούμε να υποδεχτούμε μόνο Άτομα, Καταναλωτές και Καταθλιπτικούς ανθρώπους.
Εμείς οι δάσκαλοι με τα νέα βιβλία βιώνουμε την απόλυτη επικράτηση της ασημαντότητας και είμαστε αναγκασμένοι να προσφύγουμε στην δοκιμασμένη και προσφιλή μας μέθοδο του Κρυφού Σχολειού. Θα συνεχίσουμε να διδάσκουμε τις αξίες και τα πρότυπα που στήριξαν το Γένος μας στις δύσκολες στιγμές του, αιώνες τώρα. Έστω και εκτός διδακτέας ύλης θα διδάξουμε τον πολιτισμό μας, την Ιστορία μας, την πίστη μας και την εν γένει πνευματική μας συγκρότηση, γιατί το χρωστάμε σ΄ αυτούς που πέρασαν, σ΄ αυτούς που θα έλθουν. Αξιότιμε κύριε υπουργέ, από τις πρώτες μέρες της θητείας σας εγγράψατε αυτήν στην Ιστορία, αποσύροντας το επαίσχυντο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Αυτό που επιχειρήθηκε όμως με το βιβλίο Ιστορίας, επιχειρείται, δυστυχώς, και με τα νέα βιβλία της «Γλώσσας»: η αποδόμηση των αξιών.
Σας παρακαλούμε με το αίσθημα ευθύνης που σας κατέχει να πράξετε τα δέοντα. Η ευαισθησία σας είναι δεδομένη και αποδεδειγμένη. Αν δεν μπορείτε να αποσύρετε τα βιβλία της «Γλώσσας», πρέπει οπωσδήποτε να τα επανεξετάσετε και να επιστρέψουν σ΄ αυτά τα νάματα του πολιτισμού μας και οι πανανθρώπινης εμβέλειας αξίες του Γένους μας»
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-θεολόγος
Κιλκίς
(Όταν υπάρχουν τέτοιας ποιότητας δάσκαλοι στην Εκπαίδευση, υπάρχει καί η ελπίδα γιά ένα καλύτερο αύριο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου