ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

(02/06/2008)

Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος ανακοινώνει την απόφαση του να αποχωρήσει από την Εθνική ομάδα. Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης που εξέδωσε είναι το εξής:

Από την ημέρα που τελείωσε το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Μαδρίτης βρίσκομαι μπροστά στο δίλημμα του να συνεχίσω ή όχι στην Εθνική ομάδα. Μήνες ολόκληρους με απασχόλησε αυτό το ζήτημα και μετά από έντονη και θέλω να πιστεύω ώριμη σκέψη πήρα μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής μου.
Το όνειρο της Εθνικής ομάδας έμενε άσβεστο πάντα μέσα στην καρδιά μου από τότε που ήμουν μικρό παιδί. Δυστυχώς η πίκρα και η απογοήτευση με προσγείωσαν ανώμαλα στα 28 μου. Έτσι θα ήθελα να κάνω γνωστούς τους λόγους που με οδήγησαν σ’ αυτήν την απόφαση:

Είμαι στην Εθνική από 15 χρόνων. Όλα αυτά τα χρόνια ήμουν στρατιώτης της και δεν έχω χάσει ούτε μια διοργάνωση. Υπήρχαν καλοκαίρια που προερχόμουν από τραυματισμούς, υπήρχαν καλοκαίρια που είχαμε διαφορετικές διοργανώσεις: παίδες - έφηβοι - άνδρες κτλ. Κι εκεί ήμουν παρών σε όλες.

Από μικρός όταν άκουγα τη λέξη «Εθνική», οι σκέψεις που ερχόταν στο μυαλό μου ήταν πάντα αγνές και καθαρές μέχρι που μεγάλωσα και άρχισα να καταλαβαίνω πιο πολλά πράγματα αλλά και να τα βλέπω από μια διαφορετική οπτική γωνία.

Άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάποιοι έβαζαν το συμφέρον τους πάνω από αυτό της Εθνικής. Ένοιωσα στο πετσί μου ότι αν κάποιος παίκτης - μέλος της Εθνικής πει τα πράγματα με το όνομα τους ή αντιδράσει στην υπάρχουσα κατάσταση θα δεχθεί έναν εξοντωτικό πόλεμο από τα συγκεκριμένα συμφέροντα ώστε να αναγκασθεί να αποχωρήσει από την Εθνική οικειοθελώς.

Μετά τις τριβές που δημιουργήθηκαν στην προσπάθεια του ΠΣΑΚ να αλλάξουν κάποια πράγματα στο ελληνικό μπάσκετ, η Ομοσπονδία αντέδρασε άμεσα και με σκληρότητα που ξεπερνούσε κάθε όριο. Άνθρωποι που στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου και στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας έσπρωχναν προκειμένου να χωρέσουν σε κάποια φωτογραφία της Εθνικής ομάδας, έγιναν ξαφνικά οι μεγαλύτεροι επικριτές της αλλά και συνάμα «προστάτες» της. Ο υπεύθυνος Τύπου της Ομοσπονδίας άρχισε να μας κατηγορεί επειδή ασχολούμασταν με τον συνδικαλισμό. Ακόμη όταν η ομάδα διένυε την πρώτη φάση της προετοιμασίας της, πολύ πριν το Ευρωμπάσκετ, αυτός ανακοίνωνε με κάθε βεβαιότητα και βδελυγμία ότι η ομάδα θα αποτύχει γι' αυτόν τον λόγο. Έφτασε στο σημείο να σχολιάζει με τους πιο χυδαίους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς τους διεθνείς.

Η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο και έφτασε σε σημείο να δημοσιοποιούνται μέχρι και προσωπικά στοιχεία των παικτών με την Εθνική ομάδα να αρχίζει να μοιάζει με «Big Brother».

Η Ομοσπονδία δεν δίστασε να δηλώνει ψέμματα σχετικά με τραυματίες παίκτες, ισχυριζόμενη ότι μπορούσαν να παίξουν ενώ στην πραγματικότητα αυτοί δεν μπορούσαν να αγωνισθούν και παράλληλα ο υπεύθυνος Τύπου της Ομοσπονδίας χρησιμοποιούσε απαράδεκτους ισχυρισμούς, αποκαλώντας μας «λιποτάκτες» και «προδότες».

Όταν οι παίκτες αντιδράσαμε και ζητήσαμε από τον κ. Βασιλακόπουλο (που δηλώνει ότι νοιώθει σαν πατέρας μας) να απομακρύνει από την ομάδα τον κ. Συρίγο, αυτός έσπευσε να του δώσει συγχαρητήρια και να τον ευχαριστήσει δημόσια για όλα αυτά που πρόσφερε στην Εθνική ομάδα.

Αυτή η στάση της Ομοσπονδίας συνεχίσθηκε σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας. Το χειρότερο όμως όλων ήταν πως οι «σαμποτέρ» του ωραίου και οικογενειακού κλίματος που είχε αυτή η ομάδα πάντοτε, ισχυριζόντουσαν ότι υπεύθυνοι για την αλλαγή αυτού του κλίματος ήταν οι ίδιοι οι παίκτες, στους οποίους πρόλαβαν να «χρεώσουν» και την επικείμενη καταστροφή της Εθνικής.

Όλα αυτά τα γεγονότα όμως μας έδεσαν και μας έκαναν πιο δυνατούς. Μέσα από αυτές τις αντίξοες συνθήκες δώσαμε σκληρή μάχη αλλά και την ψυχή μας μέσα στο γήπεδο. Προσπαθώντας πάντα να ξεπεράσουμε την πολύ κακή ψυχολογία που είχαν δημιουργήσει στην ομάδα αυτοί που αντιστρατεύονταν τους στόχους της αλλά και τον αγώνα που έπρεπε να δώσει. Έπρεπε να βρούμε την δύναμη να καταπίνουμε σιωπηλοί όλα εκείνα τα χυδαία σχόλια που γίνονταν από τους αυτόκλητους θεματοφύλακες της Εθνικής ομάδας και ταυτόχρονα να παλεύουμε μέσα στο γήπεδο για την νίκη, πίνοντας καθημερινά φαρμάκι. (Στο τουρνουά του Ευρωμπάσκετ της Μαδρίτης παίξαμε από τις καλύτερες άμυνες των τελευταίων πέντε χρόνων). Κάναμε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια μας στον ημιτελικό με την Ισπανία και καταφέραμε αυτό που δεν έχει πετύχει καμία χώρα τα τελευταία 30 χρόνια: Παίξαμε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στον τελικό!

Αυτή την επιτυχία ο υπεύθυνος Τύπου της Ομοσπονδίας, οι φίλοι και συνεργάτες του την έκαναν να μοιάζει με τεράστια αποτυχία.

Μόλις τελείωσε το Ευρωμπάσκετ συναντήσαμε τον κ. Βασιλακόπουλο κι ενώ περιμέναμε να μας δώσει συγχαρητήρια αυτός μας γύρισε επιδεικτικά την πλάτη του σαν να ήταν θυμωμένος μαζί μας.

Όλα αυτά τα γεγονότα εκνεύρισαν πολλούς παίκτες και μας έκαναν να νοιώσουμε μεγάλη απογοήτευση και πίκρα από την στάση της Ομοσπονδίας.

Κι επειδή εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δεν με αφήνουν αδιάφορο όλα αυτά, αλλά κι έχω μάθει πάντα να λέω τα πράγματα με το όνομα τους, έχω αποφασίσει να κάνω αυτό που θέλει η Ομοσπονδία: ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΩ από την Εθνική ομάδα και μ' αυτόν τον τρόπο να τους βγάλω από τη δύσκολη θέση. Αυτό δεν είναι παραδοχή ήττας για μένα, αλλά της μεγάλης πίκρας γιατί ουδέποτε δεν ένιωσα πως πολεμώ κανέναν, λέγοντας αυτά που αισθάνομαι, πάντα αισθανόμουν πολεμιστής μόνο για το εθνόσημο που φορούσα στο στήθος με μεγάλη υπερηφάνεια.

Εύχομαι όμως ολόψυχα καλή επιτυχία στους συμπαίκτες μου και ταυτόχρονα ζητάω συγγνώμη από τους φιλάθλους που ίσως δεν με καταλαβαίνουν ή ίσως δεν συμμερίζονται αυτήν μου την απόφαση.

ΛΑΖΑΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ